Post la morto de Moseo, Josuo, la filo de Nun, transprenis la gvidadon de Moseo. Josuo estis elektita kaj nomumita de Dio por gvidi Sian popolon en la promesitan landon kaj preni la promesitan landon kiel heredon.. Josuo atestis la grandecon de Dio kaj kontraŭe al la aliaj, Josuo havis fidon al Dio kaj pruvis sian fidon al Dio fidante al Dio kaj obeante la vortojn de Dio, kiuj estis dirite per la buŝo de Moseo, kaj per siaj agoj. Kaj do Josuo transprenis la gvidadon de Moseo kaj kondukis la popolon en la promesitan landon. Post kiam ili transiris la riveron Jordan kaj eniris la promesitan landon Kanaanan, Jeriĥo estis la unua urbo kiun ili konkeris. La pordegoj de Jeriĥo estis fermitaj. Kial la pordegoj de Jeriĥo estis fermitaj?? Pro la popolo Izraela. Sed la fermitaj pordegoj ne malhelpis la Izraelidojn konkeri Jeriĥon. Kiam falis la muroj de Jeriĥo, la Izraelidoj povis konkeri Jeriĥon. Sed kiel falis la muroj de Jeriĥo??
Kiel Dio estis kun Moseo, tiel Dio estus kun Josuo
Post kiam Moseo mortis, Dio promesis, ke Li estos kun Josuo, kies nomo estis origine Hosea. Dio ordonis al Josuo transiri la riveron Jordan kaj ekposedi la promesitan landon. Ĉiun lokon, kie Josuo metus la plandon de sia piedo, Dio donis al Josuo, kiel Dio diris al Moseo. La nura afero Josuo kaj la popolo devis fari estis eniri kaj posedi la landon, kiujn la Sinjoro promesis kaj donis al ili.
Neniu povus stari antaŭ Josuo dum sia tuta vivo. Ĉar kiel Dio estis kun Moseo, tiel Dio estus kun Josuo. Dio ne malsukcesus Josuon nek forlasus Josuon.
Josuo devis esti forta kaj kuraĝa
Dio ordonis al Josuo trifoje esti forta kaj kuraĝa. Josuo devis esti forta kaj kuraĝa, ĉar al la popolo li devis doni kiel posedaĵon la landon, kiun Dio jxuris al iliaj patroj, ke Li donos al ili.
Josuo devis esti forta kaj kuraĝa por observi fari laŭ la tuta leĝo, kiun ordonis Moseo, servanto de la Eternulo, kaj ne turni sin dekstren nek maldekstren, por ke Josuo sukcesu, kien ajn li iros.
La Libro de la Leĝo ne povis eliri el la buŝo de Josuo sed devis esti konstante en lia buŝo. Josuo devis mediti pri tio tage kaj nokte, por ke Josuo povu observi, ke oni faru laux cxio, kio estas skribita en la libro de la instruo, ĉar tiam la vojo de Josuo estus prospera kaj li havus bonan sukceson.
Dio donis al Josuo kaj al la popolo Sian Vorton, sed dependis de Josuo kaj de la popolo, ĉu ilia vojo estos prospera aŭ ne kaj ĉu li havos bonan sukceson. Dio ne respondecis pri tio, sed Josuo kaj la popolo estis (Legu ankaŭ: 'Ĉu la vojo de Dio estas via vojo?’ kaj ‘Ĉesu kulpigi Dion!').
Josuo devis esti forta kaj kuraĝa kaj ne timi kaj nek konsterniĝi, cxar la Eternulo, lia Dio, estis kun li, kien ajn li irus.
Josuo kaj la popolo obeis la vortojn de Dio
Josuo iradis obee al la vortoj de Dio kaj observis Liajn ordonojn kaj informis la homojn. La popolo promesis tion dum ili obeis al Moseo, ili ankaŭ obeus Josuon kaj ili farus ĉion, kion Josuo ordonis al ili fari. Kaj kiu ne volis obei Josuon, estus mortigita.
Ĉi tiu promeso estis farita de la homoj, kio signifas ke ĉiuj, kiuj apartenis al la popolo de Dio, konsentis.
La urbo Jeriĥo
La urbo Jeriĥo estis la unua urbo, kiujn Josuo kaj la popolo venkis. Post kiam la du spionoj esploris la urbon, kaj ili revenis al Josuo kaj rakontis al Josuo tion, kio okazis, kaj ke la Eternulo transdonis la tutan landon en iliajn manojn., ĉar ĉiuj loĝantoj de la lando timis pro la Izraelidoj, ili prepariĝis por eniri la promesitan landon kaj ekposedi la urbon Jeriĥo.
Josuo informis la popolon kaj ordonis al ili sanktigi sin. La popolo obeis la vortojn de Josuo kaj sanktigis sin kaj preparis sin por eniri la promesitan landon.
Post kiam Dio parolis al Josuo kaj informis lin pri la vojo, kiun ili devis iri, Josuo parolis la vortojn de la Eternulo al la popolo
La pastroj kaj la popolo faris konforme al la vortoj de Josuo.
Ili iris al la rivero Jordan kaj kiam la pastroj, kiu portis la keston de interligo, metu la plandojn de iliaj piedoj en la akvon de Jordan, la akvo, kiu malsupreniris de supre, staris kaj leviĝis sur amaso tre malproksime de la urbo Adam, tio estas apud Zarethan: kaj tiuj, kiuj malsupreniris al la maro de la ebenaĵo, eĉ la sala maro, malsukcesis kaj estis fortranĉitaj, kaj la popolo transiris ĝuste kontraŭ Jeriĥo.
Dum ilia vojaĝo, Dio donis al Josuo ordonojn, kiun Josuo obeis.
Post la transiro de la rivero Jordan, kaj la dek du sxtonoj, kiuj estis prenitaj el Jordan kaj starigitaj en sia loĝejo en Gilgal kiel memoraĵon, kaj post la cirkumcido kaj post la pasko, dum Josuo estis apud Jeriĥo, jen aperis al Josuo, la militestro de la Eternulo, kun elingita glavo en la mano.
Josuo jxetis sin vizagxaltere kaj adorklinigxis kaj demandis, kion lia sinjoro devis diri al sia servanto? Sed antaŭ ol parolis la militestro de la Eternulo, li ordonis al Josuo malligi sian ŝuon de siaj piedoj, ĉar la loko, kie li staris, estas sankta.. Kaj Josuo obeis liajn vortojn.
Jeriĥo fermis siajn pordegojn pro la Izraelidoj
Jeriĥo fermis siajn pordegojn pro la Izraelidoj. Neniu povis eliri kaj neniu povis eniri. Sed nenio estas neebla por nia Dio!
La Eternulo diris al Josuo, Vidu, Mi transdonis en vian manon Jeriĥon, kaj la reĝo de Jeriĥo kaj la fortuloj. Kaj marŝu la urbon, ĉiuj militistoj, kaj ĉirkaŭiru la urbon unufoje. Tiel faru dum ses tagoj. Kaj sep pastroj portu antaŭ la kesto sep trumpetojn el virŝafaj kornoj: kaj en la sepa tago ĉirkaŭu la urbon sep fojojn, kaj la pastroj trumpetu per la trumpetoj. Kaj tio okazos, ke kiam ili longan bruadon per la virŝafa korno, kaj kiam vi aŭdos la sonon de la trumpeto, la tuta popolo krios per granda kriado; kaj la muro de la urbo falos ebena, kaj la popolo supreniros cxiu rekte antaux li (Josuo 6:2-5).
La popolo de Dio obeis Liajn vortojn kaj ĉirkaŭis la urbon Jeriĥo
Josuo alvokis la pastrojn kaj informis ilin, kion la Eternulo diris al li kaj kion ili devas fari, kaj ankaŭ instruis la popolon..
Tuj kiam Josuo parolis al la popolo, la sep pastroj, kiuj portis la sep virŝafajn trumpetojn, iris antaŭ la Eternulo, kaj blovis per la trumpetoj: kaj la kesto de interligo de la Eternulo sekvis ilin. La armito iris antaŭ la pastroj kaj la rekompenco venis post la kesto, la pastroj daŭrigas, kaj blovante per la trumpetoj.
Josuo ordonis al la popolo ne krii nek brui per sia voĉo, nek parolu vorton ĝis la tago, kiam Josuo ordonos al la popolo krii. Nur tiam la homoj krius.
La popolo obeis la vortojn de Josuo kaj la popolo kaj la kesto de la Eternulo ĉirkaŭis la urbon kaj faris tion por 6 tagoj.
En la sepa tago, ili levigxis frue kaj cxirkauxis la urbon Jerihxo, en la sama maniero, sep fojojn, laŭ la vortoj de Dio. Nur tiun tagon, ili ĉirkaŭiris la urbon sep fojojn.
Je la sepa fojo, kiam la pastroj blovis per la trumpetoj, Josuo diris al la popolo:
“Kriu, ĉar la Eternulo donis al ili la urbon. Kaj la urbo estos anatemita, eĉ ĝi, kaj ĉio, kio estas en ĝi, al la Eternulo: nur Rahxab la malcxastistino vivos, ŝi kaj ĉiuj, kiuj estas kun ŝi en la domo, ĉar ŝi kaŝis la senditojn, kiujn ni sendis. Kaj vi, iel gardu vin de la malbenita afero, por ke vi ne malbenigxu, kiam vi prenos el la malbenita afero, kaj faru la tendaron de Izrael malbeno, kaj ĝeni ĝin. Sed la tuta arĝento, kaj oro, kaj vazojn el kupro kaj fero, estas konsekritaj al la Sinjoro: ili venos en la trezorejon de la Eternulo” (Legu ankaŭ: 'Kio okazis en la valo de Aĥor?’).
La popolo faris laŭ la vortoj de Josuo kaj dum ili kriis kaj la pastroj blovis per la trumpetoj., ĝi okazis, kiam la popolo aŭdis la sonon de la trumpeto kaj la popolo ekkriis per granda kriado, ke la muro de Jeriĥo falis plata.
La muroj de Jeriĥo falis
La muregoj de Jeriĥo falis, kaj la popolo supreniris en la urbon, ĉiu homo rekte antaŭ li, kiel ordonis Josuo, kaj ili prenis la urbon. Ili detruis la urbon kaj forbruligis ĉion, kio estis en ĝi, krom la arĝento, oro, kaj vazojn el kupro kaj fero, kiuj estis metitaj en la trezorejon de la domo de la Eternulo.
Kaj kiel promesite Rahab, ŝia patro, patrino, kaj ŝiaj fratoj kaj ĉio, kion ŝi havis, estis savitaj. Ili elkondukis ŝin kaj ŝiajn parencojn kaj lasis ilin ekster la tendaro de Izrael (Josuo 1-6).
La falo de Jeriĥo
La urbo Jeriĥo estis detruita kaj Josuo avertis la popolon per dirado, “malbenita estu la homo antaux la Eternulo, kiu leviĝas kaj konstruas ĉi tiun urbon Jeriĥo: li metu gxian fundamenton en sia unuenaskito kaj en sia plej juna filo li starigu gxiajn pordegojn.”
Kaj tiel okazis, dum la regado de reĝo Ahad, ke la Betelo Ĥiel rekonstruis la urbon Jeriĥo kaj metis ĝian fundamenton en sia unuenaskito Abiram;, kaj starigis gxiajn pordegojn en sia plej juna filo Segub, laux la vorto de la Eternulo, kiun Li diris per Josuo, filo de Nun (1 Reĝoj 16:34).
Kiel falis la muroj de Jeriĥo?
En la natura (videbla) regno ŝajnis neeble, ke la muroj de Jeriĥo falos. Sed tio, kio ŝajnas neebla en la natura regno, estas ebla ĉe Dio.
La muroj de Jeriĥo per si mem ne falis ĉirkaŭ la urbo, per trumpetoj de virŝafaj kornoj, nek per kriado de la popolo en la sepa tago;. Sed la muroj de Jeriĥo falis pro fido al Dio kaj la obeo al la vortoj de Dio fare de la popolo de Dio
Dio sendis Sian vorton kaj Josuo ricevis la vorton de Dio kaj obeis Lian vorton kaj faris tion, kion Dio ordonis al li fari, same kiel la ceteraj homoj.
La obeemo estis la rezulto de la fido de Josuo al Dio. Josuo kredis Dion kaj Lian potencon kaj timis Dion kaj pro tio Josuo fidis Dion kaj restis fidela al Liaj vortoj kaj faris laŭ tio, kion Dio ordonis al li fari.. Per lia obeemo kaj agoj (verkoj), kiu devenis de lia fido al Dio, la muroj de Jerihxo falis.
Per la fido falis la muroj de Jeriĥo
Per la fido falis la muroj de Jeriĥo, post kiam ili cxirkauxis cxirkaux sep tagoj. (la hebrea 11:30)
Kaj responde Jesuo diris al ili, Havu fidon al Dio. Ĉar vere mi diras al vi, Tion, kiu diros al ĉi tiu monto, Estu forigita, kaj estu jxetita en la maron; kaj ne dubos en sia koro, sed kredos, ke tio, kion li diras, okazos; li havos ion ajn, kion li diros (Mark 11:22-23)
Per fido al Dio kaj Lia Vorto, kiu igis ilin obei la vortojn de Dio kaj ĉirkaŭis la murojn de la urbo dum sep tagoj, la muroj de Jerihxo falis. Per fido al Dio kaj Lia Vorto, ĉi tiu granda miraklo okazis kaj multaj pliaj mirakloj okazis kaj per fido al Dio kaj fido al Jesuo Kristo kaj fido al Lia Nomo mirakloj ankoraŭ okazas. Mirakloj, kiuj ŝajnas neeblaj kaj neklarigeblaj en la natura sfero sed estas eblaj kaj klarigeblaj ĉe Dio.
Josuo, kiu apartenis al la generacio de la maljunulo, ne metis sian fidon je sia propra ago, tiuokaze, ĉirkaŭirante la urbon, sed Josuo fidis Dion.
Pli da fido kaj fido je formuloj ol je Dio
Bedaŭrinde en ĉi tiu epoko, multaj kredantoj havas pli da fido al siaj vortoj kaj agoj (verkoj) ol en Dio. Ili havas pli da fido paroli la ĝustajn vortojn kaj sekvi la akiritajn strategiojn, metodoj, kaj teknikoj ol en Dio kaj Lia Vorto.
Kvankam ili diras, ke ili kredas je Dio kaj havas fidon al Jesuo Kristo kaj Lia nomo, multfoje iliaj agoj parolas alie.
Ĉar se vi vere kredas je Dio, tiam vi fidas Lin kaj vi faras tion, kion Li diras kaj vi obeas Liajn vortojn.
krom tio, se vi vere kredas je Dio, tiam vi scias, ke tio, kion vi diros, okazos, se ĝi estas laŭ la volo de Dio.
Vi tenos kaj persistos kaj ne rezignas kaj ne dubos kaj pridubos vin, ĉu vi parolis la ĝustajn vortojn aŭ uzis la ĝustajn metodojn kaj teknikojn kaj sekvis la ĝustajn strategiojn.. Vi ne demandos, ĉu vi faris ion malbonan kaj serĉu alian (magia) vortoj kaj formuloj.
Fido ne estas kredi je formulo kaj paroli la ĝustajn vortojn kaj uzi la ĝustajn metodojn kaj teknikojn kaj sekvi la ĝustajn paŝojn kaj strategiojn.. Sed fido estas koni Dion kaj koni Lian volon kaj kredi je Lia Vorto, kiun Li sendis, kaj Lia potenco kaj fidante Lin kaj farante tion, kion Li diras.
Ĉiujn farojn Jesuo faris, Li faris per fido al Dio kaj per fido al Lia Nomo. Se vi kredas je Dio, tiam ĉio estas ebla. Sed vi devas koni Lin kaj vi nur povas ekkoni Lin per Lia Vorto kaj fari tion, kion la Vorto diras.
‘Estu la salo de la tero’
